Uznając odwagę, gotowość niesienia pomocy, bohaterstwo i męczeńską śmierć podczas Powstania Warszawskiego Rada Miasta ustanowiła błogosławionego o. Michała Czartoryskiego OP Patronem Jarosławia.

Osoba Błogosławionego jest ściśle związana z historią miasta; urodzony w pobliskich Pełkiniach 19.II.1897 r. syn Witolda i Jadwigi z Dzieduszyckich. Na chrzcie św. otrzymał imiona Jan Franciszek. Mając dwadzieścia lat wstąpił do klasztoru oo. Dominikanów i przyjął zakonne imię Michał. Śluby zakonne złożył 25 września 1928 r.  w Jarosławiu, w Bazylice Matki Bożej Bolesnej. Michał Czartoryski przyjął święcenia kapłańskie 20 grudnia 1931 r. W zakonie pełnił m.in. funkcję wychowawcy braci nowicjuszy i studentów, najpierw w Krakowie, potem w Warszawie. Jako architekt współdziałał w budowie klasztoru dominikańskiego w Warszawie na Służewie (1937-1939).

Prowadził ożywioną działalność duszpasterską w kręgach polskiej inteligencji. Odznaczał się poczuciem odpowiedzialności, duchem modlitwy, pokorą i ukochaniem zakonu. Wybuch Powstania Warszawskiego zastał go na Powiślu. Zaraz następnego dnia zgłosił się jako kapelan do walczącego tam Zgrupowania AK - "Konrad". Obowiązki kapelana pełnił z niezwykłym poświęceniem. Dnia 6 września 1944 r., po upadku Powstania na Powiślu, nie wycofał się z oddziałami powstańczymi i nie skorzystał - jak mu radzono - z możliwości ukrycia się przed Niemcami w stroju sanitariusza, lecz pozostał w szpitalu do końca z grupą ciężko rannych powstańców i cywilów. Uważał, że chorych nie można opuścić. Kiedy Niemcy zajęli szpital, odnosili się do kapelana i rannych z wrogością, dając niedwuznacznie do zrozumienia jaki czeka ich los. Ojciec Michał nie zwracał na to uwagi i nieustannie się modlił. Jego spokój udzielił się rannym. Pół godziny po ewakuacji obsługi szpitala hitlerowcy zamordowali pozostałych tam rannych oraz O. Michała, a ciała ofiar spalili na pobliskiej barykadzie.